Dlaczego kanapki są niefortunnym dziełem?

Nadchodzi weekend. Sobota. Stwierdzam, że warto ogarnąć już trochę lekcje. Chociaż sobie książki przygotować. Wtedy pojawia się ta nieszczęsna kreatura - kanapka z wczoraj. Jej forma uległa znaczącej deformacji, stając się zgniecionym, sponiewieranym plackiem. Nie łatwo być odpornym na ciągłe rzucanie plecakiem na ziemię.

Kiedy zdaję sobie sprawę, że jej stan, a zarazem zjadliwość wynosi 2/10, dopada mnie rozkmina, co z tym tworem zrobić. Wyrzucić, a może jeszcze zjeść? W sumie, to nie może być aż taka zła, co nie? Nie specjalnie powinny zmienić się jej walory smakowe. Może ogórek już nie jest taki chrupki jak wczoraj. Po za tym dzieci w Afryce głodują i nie wypada jej tak po prostu wyrzucić. Jak włożę do lodówki, to znów usłyszę, że nic w szkole nie jadłam. 

Zaczynam liczyć ile czasu zajęło mi przygotowanie tej kanapki. 5 minut maks. Nie zmienia to nic w moim życiu. Pozostaje ze mną fakt, że przez ten czas zdążyłabym coś bardziej ambitnego. No cóż. Nie chce mi się jej jeść. Jej czas minął.

Pozostawiam ją bezlitośnie w lodówce. Może w końcu ktoś da jej drugą szansę.

źródło zdjęcia